Ο καρκίνος της μήτρας και των ωοθηκών είναι δύο διαφορετικοί τύποι καρκίνου που επηρεάζουν τα γυναικεία γεννητικά όργανα. Παρόλο που σχετίζονται με την αναπαραγωγική υγεία, έχουν διαφορετικές αιτίες, συμπτώματα και μεθόδους θεραπείας.
Ο καρκίνος της μήτρας (ή καρκίνος του ενδομητρίου) είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. Αντιπροσωπεύει το 90% των περιπτώσεων καρκίνου της μήτρας και αναπτύσσεται συνήθως στο ενδομήτριο, το εσωτερικό στρώμα του τοιχώματος της μήτρας.
Υπερβολική παραγωγή οιστρογόνων (ορμόνη), ειδικά σε γυναίκες που δεν έχουν περάσει την εμμηνόπαυση.
Παχυσαρκία.
Ορμονικές θεραπείες με οιστρογόνα χωρίς προγεστερόνη.
Σακχαρώδης διαβήτης.
Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του ενδομητρίου ή του μαστού.
Ηλικία (ο κίνδυνος αυξάνεται μετά τα 50).
Αιμορραγία ή έκκριση από τον κόλπο, ειδικά μετά την εμμηνόπαυση.
Πόνοι στην κοιλιά ή τη λεκάνη.
Δυσκολία στην ούρηση ή στην κίνηση του εντέρου (σε προχωρημένα στάδια).
Γυναικολογική εξέταση και υπερηχογράφημα.
Βιοψία ενδομητρίου για να επιβεβαιωθεί η παρουσία καρκινικών κυττάρων.
Χειρουργική επέμβαση (υστερεκτομή) για την αφαίρεση της μήτρας.
Ακτινοθεραπεία.
Χημειοθεραπεία ή ορμονοθεραπεία για την αντιμετώπιση μεταστάσεων ή σε προχωρημένα στάδια.
Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι λιγότερο συχνός από τον καρκίνο της μήτρας, αλλά πιο επικίνδυνος καθώς συχνά διαγιγνώσκεται σε προχωρημένα στάδια. Αν και μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε από τις δύο ωοθήκες, η αιτία του είναι συχνά άγνωστη.
Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου (κυρίως καρκίνος ωοθηκών, μαστού ή εντέρου).
Μεταλλάξεις σε γονίδια BRCA1 και BRCA2 (γενετικοί παράγοντες).
Ηλικία (ο κίνδυνος αυξάνεται μετά την εμμηνόπαυση).
Ιστορικό στειρότητας ή καθυστερημένης εγκυμοσύνης.
Χρήση ορμονικής θεραπείας με οιστρογόνα.
Φούσκωμα στην κοιλιά.
Αίσθημα πληρότητας ή πόνου στην κοιλιά.
Απώλεια όρεξης ή ανεξήγητη απώλεια βάρους.
Συχνές ή δυσάρεστες ούρηση.
Κόπωση και αίσθημα αδυναμίας.
Υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία.
Γυναικολογική εξέταση και εξετάσεις αίματος (όπως το δείκτη όγκου CA-125).
Λαπαροσκόπηση ή βιοψία για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση.
Χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των ωοθηκών και ενδεχομένως άλλων κοντινών οργάνων (υστερεκτομή).
Χημειοθεραπεία, κυρίως σε μεταστατικά ή προχωρημένα στάδια.
Στοχευμένη θεραπεία και ανοσοθεραπεία για ορισμένους τύπους καρκίνου.
Ο καρκίνος της μήτρας και των ωοθηκών είναι σοβαρές καταστάσεις που απαιτούν έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία. Ο τακτικός γυναικολογικός έλεγχος, ειδικά για γυναίκες που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, είναι κρίσιμος για την πρώιμη ανίχνευση και τη βελτίωση των προγνώσεων.